Ik kijk naar buiten en zie het sneeuwen. Ineens bedenk ik dat dit het perfecte moment is om weer eens een blog te schrijven. Want na mijn nachtje ziekenhuis begin november heb ik jullie niet meer laten weten hoe het gaat.
Nou ik zal maar meteen vertellen: het gaat goed! Hoe snel het bergaf kan gaan, gaat het met hetzelfde tempo gelukkig ook weer bergop. 🙂
Afgelopen dinsdag ben ik bij mijn arts op gesprek geweest en hij was erg tevreden over mijn bloedwaardes. Daarom heeft hij besloten om mijn chemopillen even op 33% van de dosering te laten zodat mijn lever niet meer zo overstuur raakt. Heel fijn want met hoge leverwaardes voel ik me zo slecht!
Disney
Zoals jullie weten had ik met mijn vader een challenge, ik won. Dus hij gaat aankomend voorjaar naar Maastricht op de fiets en ik mocht een weekendje weg uitkiezen voor het hele gezin. Geen moeilijke keuze: DISNEYLAND PARIJS!
Iedereen stemde uiteraard in met mijn idee, we prikten een datum met z’n 6e en zo zaten we op 24 november in de Thalys richting Disneyland Parijs.
En eerlijk is eerlijk, ik vond het heel spannend. Nee niet de achtbanen en de Disneyfiguren, maar mezelf. Hoe zou ik het volhouden zo’n weekend vol met lange afstanden lopen, staan, wachten etc. Was mijn lichaam daar al wel weer aan toe? Had ik wel genoeg ‘getraind’? En wat nou als ik heel moe ben na de eerste dag? Ik wil het voor de anderen niet verpesten. Ook al weet ik dat geen van hen zal zeggen dat ik het zou verpesten, ik wil gewoon ook niet onderdoen. Ik wil niet de focus op mij. Gewoon op elkaar, op alles behalve op mijn leukemie.
En waar een wil is, is een hele brede weg! Want het ging SUPER!
Geen pijntjes, geen extreme vermoeidheid (ja je bent gesloopt na een dag Disney, maar HALLO wie niet?).
Ik heb een heel weekend GENOTEN, me niet even ziek gevoeld (ik vind dit echt een cliché zinnetje worden maar het is gewoon wel echt zo). Ik kan met zekerheid zeggen dat dit het mooiste weekend was sinds mijn ziekte. En uiteraard ook te danken aan mijn moeder die alles in de puntjes had geregeld voor ons.
Van te voren kreeg ik van veel mensen berichtjes hoe ik het kon regelen om als ‘invalide’ in Disney te zijn. Maar ik wilde dit gewoon niet. Je kan me eigenwijs vinden maar als je zelf ziek geweest bent snap je precies wat ik hiermee bedoel. Normaal zijn is gewoon fijn.
Wat ik helemaal vergeet te noemen is dat wij de avond voordat we naar Disney vertrokken de uitreiking van de VIVA400-awards hadden. Het was een gezellige avond, er werden prijzen uitgereikt in 5 categorieën en ik zat samen met Marlien(@marlien.bakker op Instagram) in de categorie wereldverbeteraars door onze openheid en positiviteit bij onze ziekte. Het allerlaatste wat ik samen met Marlien verwachtte is dat we een top 5 plekje behaalden! Zo enorm gaaf om mee te maken! Ik vond dat eigenlijk nog leuker dan winnen omdat we nu allebei ‘wonnen’.
Dat waren wel weer even de hoogtepunten voor nu! (Nu hopen dat mijn volgende blog niet weer vol dieptepunten zal zijn, lijkt me geen goede lijn 😉 )
Op naar Kerst, Oud&Nieuw en mijn verjaardag!
