Zo graag zou ik mijn blogpost willen beginnen met de woorden: het gaat beter! Maar helaas het gaat helemaal nog niet beter. Voor mijn gevoel mag ik nog even niet meedraaien in de maatschappij. Moet ik pas op de plaats doen en veel rust nemen.
Dat voelt gewoon zo oneerlijk en is denk ik ook alleen te begrijpen als je zelf in dit schuitje zit. Iedereen gaat ‘door’ behalve ikzelf, zo voelt het…
Toch zijn er de afgelopen weken ook hele leuke dingen gebeurd!
INTERVIEW VRIENDIN
Eigenlijk zou ik op de dag dat ik de bloodpatch had(zie vorige blog) een interview en fotoshoot hebben voor het tijdschrift Vriendin. Dat kon natuurlijk niet doorgaan op die dag maar is toen verplaatst naar een paar dagen later. Het is een heel mooi interview geworden over ‘mijn 2016’. Ik vond het achteraf behoorlijk heftig om te doen, even je jaar in een uurtje samenvatten. Zo ‘even’ was het namelijk voor mij niet. Gratis uurtje bij de psycholoog zullen we maar zeggen 😉 . Het interview komt half december in de Vriendin! Aangezien jullie allemaal hele trouwe volgers zijn meld ik dit alvast zodat jullie ook dat interview niet missen 😉 .
BEZOEKJE AAN DE SPOED
Ik had natuurlijk gehoopt zo min mogelijk in het ziekenhuis te hoeven komen deze maand. Toch liep het weer niet zoals ik wilde. Ik voelde me niet helemaal goed en belde 1,5 week na de bloodpatch naar de afdeling. Helaas mocht ik me meteen komen melden op de spoed (omdat het op een zaterdag was en er dan niemand aanwezig is op de afdeling).
Gelukkig was er uiteindelijk niets ernstigs aan de hand, kwamen deze klachten vooral door de bijwerkingen van de chemo en lieten ze me na wat onderzoekjes weer gaan. Helaas hielden de klachten wel deels aan en belde ik vorige week nogmaals naar mijn arts, ik moest weer naar het ziekenhuis komen voor zowel een ontlasting- als bloedonderzoek. Vrijdag kreeg ik hiervan de uitslag en deze was gelukkig goed. Mijn witte bloedcellen waren wel wat aan de lage kant waardoor ik nog steeds niet op de volle dosis chemo zit (slechts op 1/3 van de normale dosering) maar of dit nou positief of negatief is vind ik moeilijk te zeggen. Ik ben er in ieder geval niet blij mee dat het niet volgens ‘plan’ verloopt….
KLEINE PIP
Jullie hebben het waarschijnlijk al voorbij zien komen op Facebook of Instagram maar we hebben een kleine dondersteen in huis! Al heel lang hadden Joost en ik het over een kitten. Juist nu omdat ik zoveel alleen thuis ben. In ons vorige huis vonden we dat we te weinig ruimte hadden. Nu we dan eindelijk verhuisd waren werd het echt tijd. 2 weekjes geleden gingen we onze kleine vriendin Pip ophalen, 12 weekjes oud en super lief!
RUGGENPRIK
Afgelopen maandag was het weer tijd voor de maandelijkse ruggenprik. Ik kreeg dit keer gelukkig 2 valiumpjes in plaats van 1 en dat maakte me lekker rustig na alles wat er vorige keer gebeurd was. De verpleging en zaalarts hadden nog een flinke discussie met de apotheek over de chemo die zij naar boven moesten sturen. Gelukkig kreeg de zaalarts uiteindelijk gelijk en na ruim 2 uur wachten kwamen de juiste middelen naar boven. Ik had een hele fijne neuroloog die ik al 2x eerder had gehad en de prik verliep snel en soepel. Deze neuroloog heeft dus weer een beetje mijn vertrouwen terug gewonnen en daar ben ik heel blij om!
Helaas had ik de avond en nacht ervoor hele erg steken in mijn linkerarm gehad en de arts wilde graag uitsluiten dat er trombose in mijn arm zat. Dus nadat de ruggenprik klaar was mocht ik nog even langs de radiologie voor een echo van mij arm. Gelukkig bleek er niets aan de hand, weer een hele geruststelling.
Voor de aankomende maand ga ik er nu dus ECHT eens voor om een maand weg te blijven. De dag na Kerst moet ik me weer melden voor een ruggenprik. Tot nu toe merk ik gewoon echt te weinig vooruitgang, iets wat ik heel erg had gehoopt. Ik merk dat ik niet meer ‘doodziek’ ben maar ook dat ik verder nog vrij weinig kan. Dat is moeilijk, dat hakt erin. Vooral mentaal. Toch kijk ik heel erg uit naar de gezellige december maand en hoop ik dat de bijwerkingen niet de overhand gaan nemen in deze maand!
‘Everything will be okay in the end, if it’s not okay it’s not the end’ – John Lennon
