Niet een heel lang verhaal, wel veel foto’s en een update uiteraard:
Na de ruggenprik en chemo van vrijdag voelde ik me het weekend op zich nog goed! Ik begin eindelijk een beetje vertrouwen te krijgen in de ruggenprikken(lees: geen angst meer voor de helse pijnen die kunnen volgen) afgelopen week heb ik vooral van VEEL van jullie gehoord hoe heftig ze het filmpje van de ruggenprik vonden, en ja dat is het ook wel echt 😉
Zomer
Ik heb heerlijk genoten van het zonnetje op het terras met vriendinnetjes en m’n familie, wat kan dat zomerse gevoel fijn zijn zeg! Toch merk je dat kleine dingen als zitten op een bankje zonder leuning ineens een opgave kunnen zijn. Dingen waar je normaal echt nooit over na denkt.
Helaas kwam de maandag alweer snel om de hoek kijken en dat betekende de volgende dosis chemo. Samen met m’n vader werd ik verwacht op de dagbehandeling. Mijn lijn had er vandaag totaal geen zin in en na heel wat moeite en gesteun van de verpleging kwam er dan eindelijk bloed uit. Al snel werd de chemo aangekoppeld en heb ik een tijdje geslapen terwijl paps naast me zat.
Daarna ben ik lekker in de tuin gaan liggen bij m’n ouders en voelde ik me vooral heel ellendig. Niks lag lekker, alles was te warm. Geen pretje. Maar ach, ik weet inmiddels dat dit erbij hoort.
Woensdag moest ik me weer melden voor bloedcontrole en ook dit keer wilde mijn lijn perse geen bloedgeven. Na heel wat in- en uitspuiten met zout kwam er dan uiteindelijk wat bloed uit. Ik blijf dit een eng gevoel vinden al dat spul wat ze zo maar je hart in pompen…. Maar goed het zal erbij horen 😉
Interview
Daarna had ik een super leuke ontmoeting met Marit op het terras, Marit is een meisje dat ik ken via Instagram, zij heeft een blog over fitness en voeding en ze vond mijn verhaal zo inspirerend dat ze speciaal voor mij uit Groningen kwam om me te interviewen en gezellig te kletsen! Het verhaal is hier te lezen. (Jaaa, zeker de moeite waard al zeg ik het zelf!)
En als jullie dan toch aan het lezen zijn: ook de blogs van Marijke en Esther over het worden van zowel bloed- als stamceldonor zijn zeker even het lezen waard! Hulde dames!
Chemo
Vrijdag ging ik samen met m’n moeder alweer voor chemo dit keer 2 zakjes. M’n lichaam voelde heel zwak dus crossend in de rolstoel naar de dagbehandeling, het was weer enorm druk maar het leek voor vandaag allemaal eens goed onder controle. Iets wat 9 van de 10 keer wel anders is. Na 3 uurtjes op een bedje, een gezellige demente man naast me en weer gedoe met m’n lijn was ik klaar. Tijd om naar huis te gaan en te wachten tot de ellende weer zou inhakken. Deze chemo komt redelijk overeen met de allereerste kuur die ik gehad heb, ook toen had ik enorm last van trillende benen, zwakte, moe en noem nog maar even op.
Na een paar uurtjes lekker slapen op de bank kwam Marijke gezellig pizza bij me eten, hadden we meeeeeer dan verdiend!
Einaudi
Zaterdag was een hele zware dag voor me, veel geslapen ellendig voelen en vooral echt heel erg down zijn. Gelukkig weet mijn lieve vriendje nog steeds heel erg goed hoe hij me moet opvrolijken: we gingen ’s avonds naar het concert van Einaudi in TivoliVredenburg, echt heel erg mooi!
En om de week nog heel gezellig af te sluiten hadden we gister met alle meiden van Fitness Meiden een super gezellige brunch. Hoe een week met zoveel chemo en troep toch zo’n enorm leuke week kan zijn met zoveel genietmomentjes, ik word er blij van 🙂
En jeetje ik blijf me nog zooooo verbazen over al jullie lieve bloemen, kaarten, berichtjes, eenhoornplaatjes, chocola en alles wat jullie me maar blijven opsturen. HELDEN! 🙂
Nu heb ik even ‘chemo-rust’ tot vrijdag en dat is ook wel even hard nodig!
