Het klinkt misschien raar in dit hele heftige traject maar ik ben heel even blij! Blij omdat ik 2 weken eerder naar huis mag dan gepland omdat de behandeling zo goed aanslaat. Een lichtpuntje in dit hele zwarte gat waar we zonder pardon in gegooid zijn!
De artsen kwamen mij dit nieuws dinsdag al brengen, maar in het ziekenhuis moet je niet te snel je hoop vestigen op dit soort berichten.
Vanochtend kwam dan daadwerkelijk het verlossende woord: je mag vandaag na de chemo en twee zakken bloed(HB-waarde was weer zo ver gedaald dat dit helaas nodig was) naar huis en we gaan de rest van de eerste fase afmaken op de dagbehandeling!
De artsen zijn zo positief verrast over hoe sterk en goed mijn lichaam reageert op alles dat er besloten is om mijn opname na 2 volle weken te beëindigen in plaats van na een maand. YES!
I beat the system met mijn powerlijf!
De rest van de eerste fase zal dus plaatsvinden op de dagbehandeling waar ik dan twee keer per week naar toe moet voor controles en chemo.
Natuurlijk voel ik mijn lichaam zwakker worden, en dat proces is zwaar niet alleen fysiek maar ook mentaal, daar kan ik niet omheen. Elk moment hoop je nog op iemand die je wakker maakt uit een hele slechte droom, dat je maandagochtend gewoon op de fiets naar het station gaat, gaat werken en dat alles weer normaal is. Helaas is de werkelijkheid anders, en keihard…
Maar om van de artsen te horen dat een opname van een maand met de helft kan worden ingekort omdat je lichaam deze strijd zo goed en sterk voert, dat is voor ons een kleine overwinning. En elke kleine mini overwinning gaan we vieren 🙂
Op naar ons eigen huisje, eigen bedje, eigen spullen, frisse lucht, eigen eten maken en vooral heel even weg van dit ziekenhuis!
Liefs,
Viora
De score tot nu toe:
3 beenmergpuncties
1 flauw gevallen vader
1 picc-lijn
3 ruggenprikken
4 chemo’s
20 nachten ziekenhuis
8 zakken bloed
ontelbaar veel lieve kaarten
